Jak rozpoznać, że mam niedosłuch?
model ucha
'' GDY TRACIMY WZROK, TRACIMY KONTAKT Z RZECZAMI. TRACĄC SŁUCH TRACIMY KONTAKT Z LUDŹMI ''- Helen Keller
Każdy człowiek dobrze słyszący na pewno zauważy, kiedy jego słuch pogorszy się, zwłaszcza, jeśli to stanie się nagle ( np. po urazie mechanicznym, akustycznym - hałas). Nieco trudniej zauważyć, kiedy słuch pogarsza się powoli. Wtedy warto zwrócić uwagę na następujące objawy towarzyszące niedosłuchowi:
- Gorsze rozumienie drugiej osoby mówiącej do nas, jeżeli przebywa się w środowisku hałaśliwym (spotkanie towarzyskie, autobus, pociąg, ulica),
- Trudności w rozumieniu tekstu przekazywanego w telewizji,
- Problem ze słyszeniem tykania zagara przy uchu lub słyszenie innych cichych dzwieków,
- Gorsze rozumienie osób mówiących cicho i niewyraznie (szczególnie kobiet)
Po zauważeniu w/w objawów u siebie powinno się, jak najszybciej zgłosić do naszego gabinetu , po przeprowadzeniu wywiadu i zbadaniu pacjenta, możemy wstępnie określić przyczynę niedosłuchu. A w celu postawienia dokładnej diagnozy przeprowadzamy badanie audiometrią tonalną lub na inne badanie narządu słuchu.
Audiometria tonalna jest badaniem subiektywnym, w którym można określić próg słyszenia danej osoby. Badanie to polega na tym, że pacjent słyszy różne dźwięki podawane przez słuchawki i podaje swoje odpowiedzi, badający wykreśla próg słyszenia na wykresie, który nazywa się audiogramem.
Inne badania narządu słuchu należą do badań obiektywnych tj. audiometria impedancyjna, badanie potencjałów wywołanych z pnia mózgu - ABR, otoemisja akustyczna - OAE. Są to badania, które nie wymagają współpracy z pacjentem i w sposób obiektywny pozwalają ocenić określone odcinki drogi słuchowej - od ucha środkowego do struktur mózgu. Badania te wykonuje się tylko w niektórych Poradniach oraz Szpitalach naszego województwa.
Po wykonaniu dostępnej diagnostyki narządu słuchu określamy, jaki rodzaj niedosłuchu ma pacjent.
Niedosłuchy, ze względu na miejsce uszkodzenia, można podzielić następująco:
- niedosłuch przewodzeniowy, którego przyczyną są choroby ucha zewnętrznego i ucha środkowego, czyli ucha odpowiedzialnego
za przenoszenie dźwięku lub po prostu zatkanie przewodu słuchowego zewnętrznego woskowiną ( naturalną wydzieliną gruczołów ucha), - niedosłuch mieszany, ( przewodzeniowy i odbiorczy ) jego przyczyną są choroby w/w oraz choroby części zmysłowo-nerwowej
narządu słuchu, które współistnieją, - niedosłuch zmysłowo – nerwowy, czyli odbiorczy, którego przyczyną są choroby komórek zmysłowych ucha wewnętrznego lub
nerwów odpowiedzialnych za odbiór dźwięków i przetwarzanie ich w impulsy nerwowe oraz przekazanie ich do kory mózgowej.
Dalsze postępowanie, czyli leczenie jest uzależnione od rodzaju niedosłuchu. Jeżeli są to choroby ucha środkowego i zewnętrznego, to najczęściej można je wyleczyć albo zachowawczo ( np. poprzez przyjmowanie leków) albo operacyjnie i przez to poprawić słuch. W większości leczenie nie jest możliwe i wskazane jest korzystanie z aparatu słuchowego.
Jeżeli jest niedosłuch zmysłowo-nerwowy, to jedyną możliwością poprawienia słuchu są aparaty słuchowe, a w przypadku głębokiego niedosłuchu - wszczep ślimakowy. Ani aparat słuchowy, ani wszczep ślimakowy nie wyleczy pacjenta z niedosłuchu, poprawi natomiast zrozumienie mowy, komfort i bezpieczeństwo życia poprzez - podniesienie progu słyszenia.
SŁUCH - powoduje , że życie nabiera SENSU.
Pierwsze słowa wnuczka, szelest liści na wietrze,
brzęk szklanek na stole czy szeptane sekrety
najleprzego przyjaciela - oto cenne chwile.
To właśnie wrażenia zmysłowe wzbogacają nasze życie.
Słuch pozwala nam rozumieć innych ludzi oraz
umożliwia interakcję z otaczającym światem.
Ubytek słuchu może nam to wszystko odebrać.
otolaryngolog-audiolog Małgorzata Kapuścińska Kniaź
protetyk słuchu Artur Kniaź